Dus het zal wel waar zijn. De uitspraak Content is king is een tegeltjeswijsheid geworden sinds hij al weer 20 jaar geleden is gemunt. En soms zijn tegeltjeswijsheden zinvol, maar nog veel vaker dienen ze als een voorhang om achterliggende problemen te verhullen.
Content was er altijd al, ook voor 1995. Van grottekeningen, tot het 4000 jaar oude Gilgamesj-epos en het gebakken geneuzel van Heel Holland Bakt; alles is content. Communicatie zonder content is namelijk niet mogelijk, al komen sommige zenders wel een flink eind in de richting.
Een wandtegeltje met Content is King zou misschien verplicht moeten zijn op de redacties van de meeste TV-formats, op de redacties van de vele dertien-in-een-dozijn bladen, op de webbureaus die de zoveelste sjabloonsite uit de grond stampen. Omdat ze ons overspoelen met grote hoeveelheden bagger, geneuzel, herhalingen en gebakken lucht.
Want content produceren is niet hetzelfde als productie draaien. Het vervaardigen van oneindig veel saaie emoprogramma’s met derde klas BN’ers, het vullen van tijdschriften met varianten op de artikelen van vorig jaar en het volschrijven van blogs, white papers en contentpillars met open deuren en vederlichte informatie schiet het doel voorbij en dat is: echt contact leggen met de doelgroep ter bevordering van wederzijds voordeel.
Mijn advies is: produceer (schrijf, film, registreer) géén content, maar:
… en stop het woord content ergens diep weg in een donkere kast. Misschien kunnen we het over 20 jaar opnieuw gaan gebruiken, omdat het dan weer ergens over gaat.
09 | 11 | 2015 | door: Erik van der Spek