Buitenspelen, voetballen op straat, zelf naar school fietsen: in sommige delen van de VS zijn dit semi-criminele activiteiten. Een loslopend kind (zonder begeleiding van een volwassene) kan zelfs reden zijn om de politie te laten uitrukken. In reactie hierop is een beweging ontstaan die zich free range parenting noemt, vrije-uitloopouders dus.
Vrije-uitloopkippen zijn in Nederland de missing link tussen de kooikip (of plofkip, maximaal 18 per m2) en de biologische kip (9 per m2). Een vrije-uitloopkip leeft met ‘slechts’ 12 kippen per m2, net zo veel als de scharrelkip, met als extraatje een kleine buitenruimte. Maar in de VS zijn de vrije-uitloopkinderen, free range kids, echte buitenkinderen die mogen voetballen, in bomen klimmen en de buurt verkennen. Kortom, een leven leiden dat we in Nederland gewoon vinden. De andere kinderen, de plofkinderen dus, worden door ‘helicopter parents’ van school naar hobby gebracht. Zij zien de buitenlucht vooral door het raam van een auto.
In de VS woedt een heuse culture war rondom free range parenting (ook wel slow parenting genoemd). De vrije-uitloopouders benadrukken het belang van zelfstandigheid en vrijheid voor hun kinderen. De helikopterouders noemen hun tegenstanders onverantwoordelijk en stellen dat ze hun kinderen blootstellen aan de gevaren van verkeer en kidnappers. NRC Handelsblad schreef onlangs over twee kinderen van 7 en 10 jaar die door een politieauto werden thuisgebracht. De ouders kregen een aanklacht voor verwaarlozing die nog loopt: in het ergste geval kan hen het ouderlijk gezag ontzegd worden. Hun kinderen lopen met plastic kaartjes, waarop staat dat ze niet verdwaald zijn: ‘I am a free-range kid’.
Hoe zit dat taalkundig? Behalve vrije-uitloopouders en –kinderen duiken er ook andere combinaties op. De Free Range Cats zijn een band, de Free Range Policitician een blog. Dan heb je nog de Free Range Chicks, ‘a unique network of Christian women who share their love, hope, strength and joy with each other’. Ook mooi.
In Nederland wordt vrije uitloop beperkt tot kippen en eieren, maar wij hebben wel scharrelouders en scharrelkids (een initiatief van het IVN). Ook kwam ik scharrelondernemers tegen, maar dat zijn ondernemers met een bijstandsuitkering. Ze scharrelen zogezegd hun inkomen bij elkaar. Tot mijn vreugde is er wel een plek in Breda waar scharrelondernemers bij elkaar kunnen komen: corporatie de Vrije Uitloop. Chapeau!
07 | 04 | 2015 | door: Erik van der Spek