Eén van de succesfactoren van de kabinetten Rutte is zijn befaamde ‘two-pager’. Dankzij two-pagers kunnen ministers en staatssecretarissen snel sparren met ambtenaren of met elkaar, en snel consensus krijgen over politiek gevoelige zaken. We zijn benieuwd of ze tijdens deze kabinetsformatie ook inzetbaar zijn.

Hoe werkt dat dan?

De two-pagers worden ingezet voordat de bewindslieden of formateurs hun oordeel geven over veel omvangrijkere beleidsstukken. Two-pagers worden gebruikt om snel op zo’n manier geïnformeerd te raken, dat het mogelijk is om over een politieke kwestie op hoofdlijnen te discussiëren in een informele setting. Politici bijten zich dus niet vast in omvangrijke beleidsrapporten, waarin alles tot op de millimeter is uitgewerkt. Nee, ze geven elkaar de ruimte, nadat ze het op de hoofdlijnen eens zijn geworden. Ideaal tijdens een formatie. Rutte zweert bij het gebruik van two-pagers.

Het lijkt simpel

Net als alle teksten zijn two-pagers gebaat bij een heldere en simpele structuur. Een typische two-pager geeft in het begin een bondig overzicht van de problematiek. Daarna volgt een korte toelichting over de achtergrond van het probleem. De two-pager eindigt met verschillende oplossingsrichtingen, onderbouwd met hoofdargumenten. Op basis van zo’n two-pager kunnen politici of ambtenaren dan discussiëren en besluiten over de gewenste politieke oplossing.

Voor beleidsbepalers en beslissers

Een two-pager is dus geen dichtgetimmerd betoog, maar laat ruimte open voor discussie. Belangrijk is wel dat de two-pager geschreven is voor een specifieke doelgroep en daarop in jargon, stijl en abstractiegraad is aangepast. Typische doelgroepen van two-pagers zijn beleidsbepalers die niet in detail, maar wel op grote lijnen over kennis van het probleem in kwestie beschikken. Daarnaast zijn het vaak beslissers, die na het nemen van een besluit op basis van de two-pager de verdere uitwerking aan anderen kunnen overlaten.

Schrijfkwaliteiten

Two-pagers zijn ideaal binnen politieke besluitvormingsprocessen, maar vergen de nodige schrijfkwaliteiten. Een van de belangrijkste daarbij is dat de schrijver van een two-pager niet schrijft vanuit een verborgen agenda of bezig is zichzelf in te dekken. Alleen eerlijk, helder proza is in een two-pager toegestaan. Daarbij is het ook belangrijk dat de schrijver zicht heeft op de kennis die de beslissers nodig hebben om tot een besluit te komen. Een goede politiek-inhoudelijke kennis is dus noodzakelijk.

Om die laatste redenen is het niet alle ambtenaren gegeven goede two-pagers te kunnen schrijven. Politiek inlevingsgevoel is verplicht.