Taal is oorlog!

Strijd is inherent aan taal. Iedere taalgebruiker is, vaak onbewust, bezig met het winnen van zijn eigen kleine of grote oorlog. Soms gaat het om echte oorlogen met ongekende aantallen echte slachtoffers. Meestal is de strijd minder bloederig, minder zichtbaar, maar wel aanwezig. De slachtoffers zijn wij als lezers, kopers en informatiezoekers.

Strijd

Het begrip ‘strijd’ is een machtige metafoor om de ‘genadeloze’ aspecten van taal in het bijzonder en communicatie in het algemeen bloot te leggen.

Taal als inzet van strijd

Vlamingen tegen Walen, Russen tegen Oekraïners, Koerden tegen Turken, Ieren tegen Engelsen, het is bijna onmogelijk een conflict te vinden waarin taal geen rol speelde of speelt. Taal maakt nu eenmaal een belangrijk deel uit van de identiteit van de strijdende groepen en is daarmee een handig middel om een andere groep te domineren. Dit gebeurt door de taal van de overwinnaar op te leggen aan de verliezer en door de taal van de verliezende partij te discrimineren of dood te laten bloeden. In veel conflicten is taal zelfs een directe aanleiding voor de strijd (Koerdisch, Afrikaans, Berbers) al is het zelden of nooit de echte oorzaak van een conflict.

Doe mij maar een gebakje

Maar ook als we allemaal zogenaamd ‘dezelfde taal’ spreken, is het strijdaspect van taal niet echt ver weg. Om ‘van een dubbeltje een kwartje te worden’ is er meestal meer nodig dan hard werken en wat geluk. Je moet ook de taal gaan spreken en gaan begrijpen van de sociale groep in de samenleving waar je graag bij wilt horen.

Zonder het gebruik van de juiste woorden, de juiste uitspraak en zonder het begrijpen van de betekenis van deze woorden is het onmogelijk om tot de gewenste groep toe te treden. Zonder de juiste tongval en ‘cultural literacy‘ val je meteen door de mand, of je nu bij een groep corpsballen, bij de Hells Angels of bij de locals in een willekeurig dorp wilt gaan horen. Taal is hier het middel om mensen binnen én buiten te sluiten.

Alle strijd is taal

Bijna alle taaluitingen zijn ook wapens in de strijd. Het gaat dan om de strijd om de lezer, om de potentiële koper, om voldoende likes op Facebook. Want alle schrijvers die hun teksten publiceren, willen gelezen worden en gaan dus de strijd aan met de miljarden andere teksten die ook allemaal de aandacht van de lezer willen.

De SEO-oorlog

De strijd om de lezer sublimeert zich de laatste jaren vooral in de strijd om de zoekmachine. Wordt je tekst niet gevonden door Google, dan besta je eigenlijk niet. En dus zijn er honderdduizenden mensen bezig om webteksten zodanig te schrijven of te herformuleren dat ze zo hoog mogelijk scoren bij Google. Dat doen ze met een scala aan ‘wapens’ zoals focus-keywords, keyword density, synoniemen, semantisch verwantschap van woorden en tekststructuren.

Willem Hendrikx

Tags :

Deel dit :